Onze geschiedenis

Ramzi Bouhlel (45) is de sportief manager en damescoördinator van “zijn” club. Een gepassioneerd man met veel ambitie maar hij vond een uurtje in zijn drukke agenda om te praten over het ontstaan van de club, de waarden van RWDM Girls en zijn ambities.

Ramzi, vertel ons de geschiedenis van onze club!

 Er zijn vier belangrijke stappen.

1) Ik gaf voetballessen aan kinderen

Toen ik sportanimator was in een lagere school in Sint-Jans-Molenbeek, gaf ik voetballes aan jongens en meisjes. Ik besefte dat er in mijn stad geen club was waar vrouwelijke voetballers welkom waren. Dus organiseerde ik wedstrijden tussen scholen. Al snel had ik meer dan 40 meisjes… en ouders die hen graag in een echte club wilden zien. Dat was in 2010. 

Op dat ogenblik waren er slechts drie clubs met minstens één meisjesteam in de categorie U13 of U15 (Sporting Anderlecht, Fémina White Star Woluwé en V.K Berchem). Sommige meisjes deden tests bij Sporting, geen van hen werd geselecteerd. Maar talent was er wel.

2) We hebben een meisjesploeg gemaakt

Ik begon 12 meisjes te trainen, een of twee keer per week. Toen had ik contact met de club Académie Jeunesse Molenbeek. We hebben een meisjesteam opgericht (FC Jeunesse Molenbeek), dat tegen de jongens speelde. Het aantal meisjes steeg toen al na een jaar! Helaas was het niet mogelijk een tweedeteam in te schrijven vanwege de beperkte infrastructuur. We speelden nog een jaar verder door (en eindigden als kampioenen).

3) We hebben fc molenbeek girls opgericht

Op het einde van het seizoen, in juni 2013, besloot ik om samen met mijn vrouw en enkele vrijwilligers FC Molenbeek Girls op te richten. We kregen wat trainingsuren van de Schepen van Sport. Wij schreven drie teams in voor het kampioenschap in U13, U16 en een damesteam in de 3e provinciale. Voor het recreatieve deel hebben we een U9-, een U11- en een damesteam opgericht. Dat jaar werd het P3 team gepromoveerd tot P2, we hadden 40 meisjes en het jaar daarop verdrievoudigden we! Vanaf dat moment werden andere teams opgericht, voor sport en ontspanning. Dat was in 2015. Op het einde van het seizoen kenden we een groot succes : Onze club won de Belgische beker in 2016 (zie hieronder)!

4) het ontstaan van rwdm girls

 Ik kende de voorzitter van RWDM, Thierry Dailly. Ik vroeg hem of de meisjes de RWDM trui mochten dragen. Dat was eerst niet mogelijk wegens een juridisch probleem, maar uiteindelijk kon RWDM haar vrouwenafdeling RWDM Girls oprichten. We behielden het nummer en mochten het logo gebruiken, genoten mee van de diverse partnerschappen, enz. 

Het jaar daarop konden we spelen met de naam van RWDM, op hun terreinen in het Edmond Machtens Stadion. De club werd “vrouwelijk” met meer dan 200 meisjes. We gingen van P2 naar P1. Het succes was totaal! Het is nu ons 5e seizoen onder deze naam, met meer dan 300 meisjes, een futsal team in D1, drie dames teams, een team van moeders, recreatieve teams…

Wij zijn de enige vrouwenclub in België (300 speelsters) die zowel sportieve ambitie en sociale integratie nastreeft.

Je hebt subsidies nodig voor een club van deze omvang…

Ramzi: “Inderdaad, zonder logistieke of financiële steun is er geen club. De raad van bestuur van RWDM Girls heeft hard gewerkt om een structuur op te bouwen, subsidiedossiers in te dienen en mee te doen aan oproepen voor projecten. We hebben twee pijlers: het sportieve en het sociale. Zo worden alle meisjes in de club aanvaard, ongeacht hun leeftijd, niveau of gemeente. Bovendien dragen wij bij aan het lidgeld van sommige meisjes die financiële moeilijkheden hebben. Daarnaast proberen we onze meisjes in de club te houden als ze niet meer spelen: als coach, scheidsrechter of afgevaardigde. En we organiseren voetbalstages, toernooien… Het zit allemaal logisch in elkaar: het sociale aspect wordt gecombineerd met het sportieve aspect.

Is geld ook de levensader van het vrouwenvoetbal?

“Ja, ook. We worden voornamelijk ondersteund door verschillende overheden, maar intussen ook door privésponsors, aangezocht door onze nieuwe voorzitter Tania Dekens. Dit is van essentieel belang aangezien wij een budget hebben van 180.000 euro waarvan ongeveer 20.000 euro alleen voor materiaal, verdeeld over zes locaties. »

Laten we het nu eens hebben over de sportieve ambitie…

Ramzi: “We houden onze balans van 50% sport / 50% sociaal. Maar we verliezen elk jaar meisjes. Hun context is inderdaad meer gecompliceerd dan die van de mannen. Studie, gezin, sport en ambitie… het valt niet mee om dat allemaal te combineren. Molenbeek is ook een doorgangsstad. Dus er is veel beweging naar en van de gemeente, maar alle meisjes hebben goede herinneringen aan hun tijd hier.”

Zijn er veel vrouwen in de staf van de club?

“We werken hieraan. Wij leiden momenteel 6 coaches op, wij leiden ook de jongste 16- en 17-jarigen op. Daarnaast hebben we 8 spelers tussen 16 en 22 jaar die een aspirantenopleiding volgen. Ons doel is om binnen vier jaar 50% vrouwelijke coaches te hebben bij RWDM Girls. In de raad van bestuur is sinds vorig jaar de meerderheid vrouwelijk.”

Kunt u het sociale aspect van onze club uitleggen?

Ramzi: “Dankzij de steun van de VGC besteedt één persoon 24 uur per week aan het sportief management van de meisjes en hebben we een halftijdse jeugdsportcoördinator. Zo organiseren we de bestelling en de verdeling van de kledijpakketten, organiseren we de trainingen en de matchen, verdelen we een boekje gemaakt door de VGC met alle hulp die beschikbaar is bij de mutualiteit, de sportcheques, het OCMW, enz.

We hebben ook een “social coach” die de meisjes begeleidt, geval per geval. Onze wens is dat de meisjes in de club blijven, dat ze daar tot bloei kunnen komen. En dat inschrijvingsgeld voor hen geen probleem is om te kunnen voetballen. 

We proberen ook te zorgen dat er een goede balans is tussen school en sport door huiswerkbegeleiding aan te bieden.

Tevens helpen we meisjes met hun zoektocht naar werk of met administratieve zaken.”

Wat was voor jou het meest aangrijpende moment?

“In mei 2016 wonnen we de Beker van België tegen een ploeg die op papier sterker was dan wij. Het was in Sint-Niklaas in Vlaanderen. Vergeet niet dat Brussel twee maanden eerder werd getroffen door aanslagen. Onze meisjes werden beledigd, terroristen genoemd… Zoals men zegt, ze hebben op het veld geantwoord, met hun “grinta”. Die terugweg in de bus, wat een herinnering!

Je moet ook denken aan de chaotische situatie in Molenbeek op dat moment. Helikopters in de lucht, het leger en de politie overal, de straten afgezet… Het was ook moeilijk om te trainen. »

Wat was de grappigste anekdote die je ooit hebt meegemaakt?

Ik kreeg een klacht van de moeder van een 14-jarig meisje dat helemaal gek is van voetbal. Haar moeder was hier niet blij mee en wilde haar kennis laten maken met koken. Het lukte niet echt toen ze haar dochter op een avond met tomaten zag jongleren.☺

Wat is de visie van de maatschappij op vrouwenvoetbal in het algemeen? De media, machismo, de relatie tussen mannen en vrouwen, mentaliteiten… 

“De geesten veranderen, maar het gaat heel langzaam. Als je in 2010 een vader had gevraagd welke sport zijn dochter zou kunnen beoefenen, zou er nooit over voetbal worden gesproken. De maatschappij was gesloten in die tijd, ongeacht de afkomst van de dochter. Het gaat de goede kant op, maar te langzaam. Vrouwenvoetbal en mannenvoetbal zijn twee verschillende werelden. Op dit moment zijn er geen professionele vrouwenclubs in België! Dat moet veranderen. »

Hoe ziet u de toekomst van RWDM Girls ?

“Met sportieve EN sociale ambitie! En onze nieuwe voorzitter dwingt ons om nog verder te gaan. Nieuwe spelers aanmoedigen, het nationale niveau bereiken, België vertegenwoordigen in internationale toernooien. En dat terwijl we onze meisjes een perspectief geven. Wie weet, misschien vinden we binnenkort de toekomstige ‘Chadli’ of ‘Fellaini’ in de vrouwencategorie! De behoefte om zich te identificeren met sterren is hetzelfde voor meisjes. En tenslotte, de financiële kant van het verhaal moet natuurlijk ook volgen. »